Masonska palata s bunarima iz Danteovog "Pakla"

07.03.2020 12:07

Prije nego što otputujete u Lisabon, u plan putovanja dodajte bar jedan dan za posjetu Sintri, pitoresknom gradiću do kojeg se stiže vozom za manje od sat vremena od prijestonice Portugala.

Grad bogate istorije, vrtova i spektakularnih arhitektonskih zdanja, koji se od 1995. godine nalazi na UNESCO-ovoj listi svjetske baštine, krije palatu Kinta da Regaleira.

Dok hiljade turista hrli u ovu palatu svake godine i divi se nesvakidašnjoj arhitekturi, koja kombinuje gotičke, egipatske, mavarske i renesansne stilove, najznačajniji dijelovi nalaze se pod zemljom. Radi se o dva bunara, koji se spiralno spuštaju u zemlju, ali oni nikad nisu korišteni za vodu već za tajne obrede.

Zamak Kinta da Regaleira je izgrađen u 19. vijeku i promijenio je brojne vlasnike, od kojih je svaki ostavio lični pečat na ovoj građevini. Međutim, promjene u izgledu zamka nisu bile toliko vidljive sve do 1904. godine, kad je nekretnina prodata bogatom portugalskom entomologu Antoniju Augustu Karvalju Monteiru, koji ga je trasformisao u jedinstvenu palatu ukrašenu različitim simbolima koji se povezuju s masonima, templarima i rozenkrojcerima.

Ekstravagantni Monteiro želio je palatu koja će prezentovati sva njegova nesvakidašnja interesovanja. Tada je unajmio italijanskog arhitektu Luiđija Maninija, koji je vještim projektovanjem uspio da spoji elemente različitih epoha, pa se na građevini prepoznaju antički, gotski i renesansni, ali i islamski arhitektonski elementi. Manini je takođe uspio grandioznu palatu da uklopi s okolnom prirodom.

Međutim, ekscentrični vlasnik nije gajio fascinaciju samo ka različitim stilovima arhitekture, bio je opčinjen alhemijom, masonima, templarima i rozenkrojcerima, a čitava palata zajedno s parkom baš to i "govori" svakome ko uđe na imanje.

Najčuveniji objekti na imanju su dva bunara, koji su služili za inicijaciju i korišteni su u ceremonijalne svrhe tokom izvođenja rituala.

Bašta dvora predstavlja enigmu, odnosno filozofsko mjesto u kojem se razmišljanjem prati put pročišćenja i iscjeljenja, put ponovnog rađanja. Građevina vam kroz statue poručuje da ako želite da pronađete sebe, morate ponovo da se rodite. Priča o uvodu u inicijaciju počinje šetnjom pokraj statua devet grčkih bogova, od kojih je posljednja Fortuna, boginja sreće.

Ona je slijepa i to znači da sreću daruje nasumice, odnosno poručuje da sami treba da je tražimo, a ne da čekamo da nam je neko pokloni. Tu postoji i jezero, a voda simbolično predstavlja pročišćenje od grijehova iz prethodnog života.

Najzanimljiviji su bunari, 27 metara ispod zemlje, do kojih se dolazi stepenicama. Nema vraćanja nazad, ni fizički dok hodate, a ni filozofski dok se mijenjate. Bunar porede s dijelom "Pakao" Danteove "Božanstvene komedije", jer pakao ima devet krugova, a i bunar devet spratova.

U jednom trenutku dolazi se do kamenih vrata, koja osoba s druge strane otvara nakon što joj kažete tajne riječi.

Dok tražite izlaz, morate pažljivo da pratite put. Građevina je napravljena tako da se hodanjem suočavate sa svojim strahovima i na kraju vas dovodi do saznanja da je znanje ključ svega.

Kada je riječ o samoj palati, ukrašavanje balkona, stubova, vrata i prozora nadahnuti su korijenjem biljaka, biserima, štitovima i užadima. U untrašnjim prostorijama nalaze se biblioteka i alhemijska laboratorija u osmougaonoj kuli.

Zgrada takođe ima nekoliko soba, kao što je Sala della Caccia, koja ima impresivan kamin ukrašen bijelim elementima.

Imanje je 1942. godine prodato Valdemaru Doreju, koji ga je koristio kao privatnu rezidenciju za svoju veliku porodicu, a 1987. se prodaje japanskoj korporaciji "Aoki", koja ga je narednih deset godina držala zatvorenim za javnost. Vlasništvo nad ovom nekretninom, koja je poznata i pod nazivom Palata milionera Monteira, 1997. godine preuzima Gradska kuća Sintra i pokreće obimne radove na restauraciji građevine i okruženja. Godinu kasnije otvorena je za javnost i postala je mjesto gdje se održavaju kulturni događaji, a u avgustu iste godine kada je otvorena Ministarstvo kulture Portugala je proglašava imovinom od javnog interesa.

 

 

(Minja Šuković, N.N.)